خطبه متقین «3» (روز پرهیزکاران)
3 روز پرهیزکاران
پرهیزکاران در روز،
دانشمندانى بردبار،
و نیکوکارانى با تقوا هستند که ترس الهى آنان را چونان تیر تراشیده لاغر کرده است،
کسى که به آنها مى نگرد مى پندارد که بیمارند امّا آنان را بیمارى نیست،
و مى گوید، مردم در اشتباهند! در صورتى که آشفتگى ظاهرشان، نشان از امرى بزرگ است.
از اعمال اندک خود خشنود نیستند،
و اعمال زیاد خود را بسیار نمى شمارند.
نفس خود را متّهم مى کنند، و از کردار خود ترسناکند.
هرگاه یکى از آنان را بستایند، از آنچه در تعریف او گفته شد در هراس افتاده مى گوید:
«من خود را از دیگران بهتر مى شناسم
و خداى من، مرا بهتر از من مى شناسد،
بار خدایا، مرا بر آنچه مى گویند محاکمه نفرما،
و بهتر از آن قرارم ده که مى گویند، و گناهانى که نمى دانند بیامرز!»
وَ أَمَّا النَّهَارَ فَحُلَمَاءُ عُلَمَاءُ أَبْرَارٌ أَتْقِیَاءُ
قَدْ بَرَاهُمُ الْخَوْفُ بَرْیَ الْقِدَاحِ
یَنْظُرُ إِلَیْهِمُ النَّاظِرُ فَیَحْسَبُهُمْ مَرْضَى
وَ مَا بِالْقَوْمِ مِنْ مَرَضٍ
وَ یَقُولُ لَقَدْ خُولِطُوا
وَ لَقَدْ خَالَطَهُمْ أَمْرٌ عَظِیمٌ
لَا یَرْضَوْنَ مِنْ أَعْمَالِهِمُ الْقَلِیلَ
وَ لَا یَسْتَکْثِرُونَ الْکَثِیرَ
فَهُمْ لِأَنْفُسِهِمْ مُتَّهِمُونَ
وَ مِنْ أَعْمَالِهِمْ مُشْفِقُونَ
إِذَا زُکِّیَ أَحَدٌ مِنْهُمْ خَافَ مِمَّا یُقَالُ لَهُ
فَیَقُولُ أَنَا اعْلَمُ بِنَفْسِی مِنْ غَیْرِی
وَ رَبِّی أَعْلَمُ بِی مِنِّی بِنَفْسِی
اللَّهُمَّ لَا تُؤَاخِذْنِی بِمَا یَقُولُونَ
وَ اجْعَلْنِی أَفْضَلَ مِمَّا یَظُنُّونَ
___________________________
نهج البلاغة (للصبحی صالح)، ص: 304
وَ اغْفِرْ لِی مَا لَا یَعْلَمُونَ
