فرار به خاطر حفظ دین

به نام خدا

ابن مسعود از رسول خدا (ص) نقل می کند:
زمانی فرا رسد که دین هیچ متدینی سالم نمی ماند
مگر آنکه از یک بلندی به بلندی دیگر فرار کند
و از سوراخی به سوراخ دیگر
مانند روباهی که بچه هایش را می برد، بگریزد.
گفتند: چه زمانی این اتفاق خواهد افتاد؟
فرمود: زمانی که مخارج زندگی جز با معصیت خدا تأمین نشود. در این صورت مجرد بودن و ازدواج نکردن جایز است.
گفتند: ای رسول خدا، شما ما را به ازدواج فرمان می دهی. (چگونه عزب بودن را تجویز می کنید؟)
فرمود: بله، اما آن زمان هلاکت یک مرد در دست پدر و مادرش است.
اگر پدر و مادر نداشته باشد در دست زن و فرزندش است.
اگر زن و فرزند نداشته باشد در دست خویشاوندان و همسایگانش خواهد بود.
گفتند: چگونه چنین خواهد بود؟
فرمود: به خاطر تنگی معیشت سرزنشش می کنند
و او را وادار به کارهایی می کنند که در توانش نیست تا اینکه او را در هلاکت می اندازند.
متن عربی حدیث
رُوِیَ عَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ قَالَ
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ لَیَأْتِیَنَّ عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لَا یَسْلَمُ لِذِی دِینٍ دِینُهُ إِلَّا مَنْ یَفِرُّ مِنْ شَاهِقٍ إِلَى شَاهِقٍ
وَ مِنْ جحرٍ إِلَى جحرٍ
کَالثَّعْلَبِ بِأَشْبَالِهِ‏
قَالُوا وَ مَتَى ذَلِکَ الزَّمَانُ
قَالَ إِذَا لَمْ یَنَلِ الْمَعِیشَةَ إِلَّا بِمَعَاصِی اللَّهِ
فَعِنْدَ ذَلِکَ حَلَّتِ الْعُزُوبَةُ
قَالُوا یَا رَسُولَ اللَّهِ أَمَرْتَنَا بِالتَّزْوِیجِ
قَالَ بَلَى وَ لَکِنْ إِذَا کَانَ ذَلِکَ الزَّمَانُ
فَهَلَاکُ الرَّجُلِ عَلَى یَدَیْ أَبَوَیْهِ
فَإِنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ أَبَوَانِ فَعَلَى یَدَیْ زَوْجَتِهِ وَ وَلَدِهِ
فَإِنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ زَوْجَةٌ وَ لَا وَلَدٌ فَعَلَى یَدَیْ قَرَابَتِهِ وَ جِیرَانِهِ
قَالُوا وَ کَیْفَ ذَلِکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ
قَالَ یُعَیِّرُونَهُ لِضِیقِ الْمَعِیشَةِ
وَ یُکَلِّفُونَهُ مَا لَا یُطِیقُ
حَتَّى یُورِدُونَهُ مَوَارِدَ الْهَلَکَةِ