نه به عیبجویی
چهارشنبه, ۲۱ فروردين ۱۳۹۸، ۰۳:۳۰ ب.ظ
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
«فِی الکافی عَن مَسعَدَةِ بنِ صَدَقَة، قالَ سَمِعتُ أباعَبدِالله عَلَیهِ السَّلام یَقولُ لِأصحابِهِ یَوماً: لا تَطعَنوا فی عُیوبِ مَن أقبلَ إلَیکُم بِمَوَدَّتِهِ»
یک کسی است با شما اظهار دوستی می‌کند، به سمت شما می‌آید و اظهار علاقه‌ای به شما می‌کند، دست رد به سینه‌ی او نزنید؛ با ذکر عیوبی که شما در او مشاهده می‌کنید. خیلی دستور مهم، بزرگ و عمومی‌ای است. یک کسی می‌آید پیش ما، اظهار علاقه‌ی به ما می‌کند، ما فوراً برویم سراغ آن اشکالاتی که در او وجود دارد و روی آنها تکیه کنیم و طعن بر آنها بزنیم.
می‌فرمایند، مضمون این حدیث این است که، محبت کسی را که به شما اظهار محبت می‌کند قبول کنید، بپذیرید محبت او را، ولو حالا یک عیبی هم در او سراغ دارید؛ لزومی ندارد که طعن در آن عیب بکنید
من وبی دارم کلا آموزشی ، حتی در آن لسان دین از صرف و نحو تا علم تجوید نیز خواهم نوشت ، فعلا ۱۱ روزه وب زدم و باید آرام آرام اضافه کنم.
با دنبال شوندگی دو طرفه راضی هستید ؟
اگر راضی هستید بگویید تا همدیگر را اضافه کنیم.
ممنون ، تشکر