به نام خدا

نخستین حمله دشمن‏

پس از آنکه حرّ برگشت عمر بن سعد مقدارى به طرف خیمه گاه ابى عبدالله جلو آمد

و با تیر حمله را آغاز کرد،

و به سپاه خود گفت:

نزد امیر شاهد باشید اول کسى که به حسین تیر زد

من بودم.

و سپس دستور حمله را صادر کرد

و همه شروع کردند،

به قسمتى که چوبه‏ هاى تیر

مانند قطرات باران به سوى خیمه ‏ها سرازیر شد

و کمتر کسى از یاران امام (علیه السلام) از اصابت تیر،

محفوظ ماند.

در این هنگام ابو عبدالله (علیه السلام) به اصحاب خود فرمود: خداوند شما را رحمت کند بپاخیزد و آماده مرگى باشید که از آن چاره‏اى نیست

زیرا این تیرها پیک‌هاى مرگند

از طرف این مردم به سوى شما. 

قوموا رحمکم الله الى الموت الذى لا بد منه.

یاران ابى عبدالله نیز از خود دفاع کردند

و در این حمله که بیش از ساعتى طول نکشید

پنجاه نفر از دشمن کشته شدند.

الحملة الاُولى

وتقدّم عمر بن سعد نحو عسکر الحسین

و رمى بسهم

و قال : اشهدوا لی عند الأمیر إنّی أول من رمى.

ثمّ رمى النّاس،

فلَم یبقَ من أصحاب الحسین أحد إلاّ أصابه من سهامهم،

فقال (علیه السّلام) لأصحابه:

«قوموا رحمکم الله إلى الموت الذی لا بدّ منه،

فإنَّ هذه السّهام رسل القوم إلیکم».

فحمل أصحابه حملةً واحدةً 

و اقتتلوا ساعة ،

فما انجلت الغبرة إلاّ عن خمسین صریعاً.