15. نخستین حمله دشمن
به نام خدا
نخستین حمله دشمن
پس از آنکه حرّ برگشت عمر بن سعد مقدارى به طرف خیمه گاه ابى عبدالله جلو آمد
و با تیر حمله را آغاز کرد،
و به سپاه خود گفت:
نزد امیر شاهد باشید اول کسى که به حسین تیر زد
من بودم.
و سپس دستور حمله را صادر کرد
و همه شروع کردند،
به قسمتى که چوبه هاى تیر
مانند قطرات باران به سوى خیمه ها سرازیر شد
و کمتر کسى از یاران امام (علیه السلام) از اصابت تیر،
محفوظ ماند.
در این هنگام ابو عبدالله (علیه السلام) به اصحاب خود فرمود: خداوند شما را رحمت کند بپاخیزد و آماده مرگى باشید که از آن چارهاى نیست
زیرا این تیرها پیک‌هاى مرگند
از طرف این مردم به سوى شما.
قوموا رحمکم الله الى الموت الذى لا بد منه.
یاران ابى عبدالله نیز از خود دفاع کردند
و در این حمله که بیش از ساعتى طول نکشید
پنجاه نفر از دشمن کشته شدند.
الحملة الاُولى
وتقدّم عمر بن سعد نحو عسکر الحسین
و رمى بسهم
و قال : اشهدوا لی عند الأمیر إنّی أول من رمى.
ثمّ رمى النّاس،
فلَم یبقَ من أصحاب الحسین أحد إلاّ أصابه من سهامهم،
فقال (علیه السّلام) لأصحابه:
«قوموا رحمکم الله إلى الموت الذی لا بدّ منه،
فإنَّ هذه السّهام رسل القوم إلیکم».
فحمل أصحابه حملةً واحدةً
و اقتتلوا ساعة ،
فما انجلت الغبرة إلاّ عن خمسین صریعاً.
ببینید