منبرستان

بسم الله الرحمن الرحیم

حسین علیه السّلام با شمشیر برهنه در حالی که از زندگانی مأیوس بودند به سوی لشکر می‌روند، مبارز می‌طلبند و هر کس می‌آید او را به هلاکت می‌رسانند، تعداد کشته‌ها زیاد می‌شود «4» امام بر قسمت راست حمله می‌کنند در حالی که می‌فرمایند:
مرگ از پذیرفتن عار بهتر است‌و عار از داخل شدن به آتش بهتر است «5» عبد اللّه بن عمّار بن یغوث می‌گوید: هرگز مقهوری مانند او را ندیدم که فرزندان و اهل بیت و اصحاب او کشته شده باشند و در عین حال با تمام قدرت و آرامش قلب و جرأت اقدام کند در حالی که افراد را از پیش رو بر می‌داشت و احدی توان مقابله با او را نداشت. «6»

وتقدّم الحسین (علیه السلام) نحو القوم مصلتاً سیفه ، آیساً من الحیاة ، ودعا النّاس إلى البراز ، فلم یزل یقتل کلّ مَن برز إلیه حتّى قَتل جمعاً کثیراً [٢] ثمّ حمل على المیمنة وهو یقول :

وحمل على المیسرة وهو یقول :

قال عبد الله بن عمّار بن یغوث : ما رأیت مکثوراً قط ، قد قُتل ولده وأهل بیته وصحبه ، أربط جأشاً منه ولا أمضى جناناً ولا أجرأ مقدماً ، ولقد کان الرجال تنکشف بین یدَیه إذا شدّ فیها ولَم یثبت له أحد