متن و فایل صوتی و تصویری سخنرانی کوتاه

۲۴۴ مطلب توسط «محمد رضا اعظمی راد» ثبت شده است

چند حدیث مهم با ویژگی های سه تایی

به نام خدا

امام صادق علیه السلام  در بیان آنچه لقمان علیه السلام به پسرش گفت:

پسرم! هر چیزی، نشانه ای دارد که بدان شناخته می شود و بر اساس آن، مورد گواهی قرار می گیرد.

و همانا دین سه نشانه دارد:

1. دانش ،

2. ایمان ،

3. و عمل به آن . 


ایمان، سه نشانه دارد:

1. ایمان به خدا

2. و کتاب های او

3. و فرستادگانش . 

دانشمند، سه نشانه دارد:

1. شناخت خدا

2. و شناخت آنچه می پسندد

3. و شناخت آنچه نمی پسندد . 

صالح، سه نشانه دارد:

1. نماز

2. و روزه

3. و زکات . 

متظاهر و فریبکار نیز سه نشانه دارد:

1. با برتر از خود می ستیزد ،

2. و چیزی را می گوید که نمی داند ،

3. و در پیِ چیزی است که به آن، دست نمی یابد . 

ستمگر، سه نشانه دارد:

1. به بالاتر از خودش با نافرمانی ،

2. و به پایین تر از خودش با چیرگی ، ستم می کند

3. و به ستمگران، یاری می رساند . 

منافق و دورو، سه نشانه دارد:

1. زبانش مخالف دلش ،

2. و دلش مخالف کارش ،

3. و ظاهرش مخالف باطنش است . 

گنهکار، سه نشانه دارد :

1. خیانت می ورزد ،

2. دروغ می گوید ،

3. و با سخن خودش نیز مخالفت می کند . 

ریاکار، سه نشانه دارد:

1. هنگامی که تنها باشد ، تنبلی می کند

2. و هنگامی که نزد مردم باشد ، چابک است

3. و در هر کاری، خود را در مَعرض ستایش دیگران قرار می دهد . 

حسود، سه نشانه دارد:

1. هر گاه غایب باشد ، غیبت می کند

2. و هر گاه حاضر باشد ، چاپلوسی می کند ،

3. و به خاطر گرفتاری، سرکوفت می زند . 

اسرافکار، سه نشانه دارد:

1. چیزی را می خرد که لازم ندارد،

2. و چیزی را می پوشد که لازم ندارد،

3. و چیزی را می خورد که لازم ندارد . 

تنبل، سه نشانه دارد:

1. تا آن جا سستی می کند که کوتاهی می شود،

2. و تا آن جا کوتاهی می کند که ضایع می سازد،

3. و تا آن جا ضایع می سازد که گناه می کند.

 
غافل. سه نشانه دارد:

1. اشتباه، 

2. سرگرمی

3. و فراموشی.

متن عربی حدیث

عنه علیه السلام :قالَ لُقمانُ لاِبنِهِ: یا بُنَیَّ، لِکُلِّ شَیءٍ عَلامَةٌ یُعرَفُ بِها ویُشهَدُ عَلَیها،

وإنّ لِلدّینِ ثَلاثَ عَلاماتٍ : العِلمَ وَالإِیمانَ وَالعَمَلَ بِهِ. 

ولِلإِیمانِ ثَلاثُ عَلاماتٍ : الإِیمانُ بِاللّه ِ وکُتُبِهِ ورُسُلِهِ. 

ولِلعالِمِ ثَلاثُ عَلاماتٍ : العِلمُ بِاللّه ِ وبِما یُحِبُّ وبِما یَکرَهُ.

ولِلعامِلِ ثَلاثُ عَلاماتٍ : الصَّلاةُ وَالصِّیامُ وَالزَّکاةُ. 

ولِلمُتَکَلِّفِ ثَلاثُ عَلاماتٍ : یُنازِعُ مَن فَوقَهُ ، ویَقولُ ما لا یَعلَمُ ، ویَتَعاطی ما لا یَنالُ. 

ولِلظّالِمِ ثَلاثُ عَلاماتٍ : یَظلِمُ مَن فَوقَهُ بِالمَعصِیَةِ ، ومَن دونَهُ بِالغَلَبَةِ ، ویُعینُ الظَّلَمَةَ. 

ولِلمُنافِقِ ثَلاثُ عَلاماتٍ : یُخالِفُ لِسانُهُ قَلبَهُ ، وقَلبُهُ فِعلَهُ ، وعَلانِیَتُهُ سَریرَتَهُ. 

ولِلآثِمِ ثَلاثُ عَلاماتٍ : یَخونُ ، ویَکذِبُ ، ویُخالِفُ ما یَقولُ. 

ولِلمُرائی ثَلاثُ عَلاماتٍ : یَکسَلُ إذا کانَ وَحدَهُ ، ویَنشَطُ إذا کانَ النّاسُ عِندَهُ ، ویَتَعَرَّضُ فی کُلِّ أمرٍ لِلمَحمَدَةِ. 

ولِلحاسِدِ ثَلاثُ عَلاماتٍ : یَغتابُ إذا غابَ ، ویَتَمَلَّقُ إذا شَهِدَ ، ویَشمَتُ بِالمُصیبَةِ. 

ولِلمُسرِفِ ثَلاثُ عَلاماتٍ : یَشتَری ما لَیسَ لَهُ ، ویَلبَسُ ما لَیسَ لَهُ ، ویَأکُلُ ما لَیسَ لَهُ. 

ولِلکَسلانِ ثَلاثُ عَلاماتٍ : یَتَوانی حَتّی یُفَرِّطَ، و یُفَرِّطُ حَتّی یُضَیِّعَ، و یُضَیِّعُ حَتّی یَأثَمَ. 

ولِلغافِلِ ثَلاثُ عَلاماتٍ : السَّهوُ وَاللَّهوُ وَالنِّسیانُ.

۴ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد رضا اعظمی راد

سفارش های حضرت زهرا به امیر المومنین

بسم الله الرحمن الرحیم

ثُمَّ مَرِضَتْ مَرَضاً شَدِیداً فَلَمَّا نُعِیَتْ إِلَیْهَا نَفْسُهَا دَعَتْ أُمَّ أَیْمَنَ وَ أَسْمَاءَ بِنْتَ عُمَیْسٍ وَ وَجَّهَتْ خَلْفَ عَلِیٍّ وَ أَحْضَرَتْهُ فَقَالَتْ یَا ابْنَ عَمِّ إِنَّهُ قَدْ نُعِیَتْ إِلَیَّ نَفْسِی وَ إِنَّنِی لَأَرَى مَا بِی لَا أَشُکُّ إِلَّا أَنَّنِی لَاحِقَةٌ بِأَبِی سَاعَةً بَعْدَ سَاعَةٍ وَ أَنَا أُوصِیکَ بِأَشْیَاءَ فِی قَلْبِی قَالَ لَهَا عَلِیٌّ أَوْصِینِی بِمَا أَحْبَبْتِ یَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ فَجَلَسَ عِنْدَ رَأْسِهَا وَ أَخْرَجَ مَنْ کَانَ فِی الْبَیْتِ ثُمَّ قَالَتْ یَا ابْنَ عَمِّ مَا عَهِدْتَنِی کَاذِبَةً وَ لَا خَائِنَةً وَ لَا خَالَفْتُکَ مُنْذُ عَاشَرْتَنِی فَقَالَ مَعَاذَ اللَّهِ أَنْتِ أَعْلَمُ بِاللَّهِ وَ أَبَرُّ وَ أَتْقَى وَ أَکْرَمُ وَ أَشَدُّ خَوْفاً مِنَ اللَّهِ أَنْ أُوَبِّخَکِ غَداً بِمُخَالَفَتِی فَقَدْ عَزَّ عَلَیَّ بِمُفَارَقَتِکِ وَ بِفَقْدِکِ إِلَّا أَنَّهُ أَمْرٌ لَا بُدَّ مِنْهُ وَ اللَّهُ جَدَّدَ عَلَیَّ مُصِیبَةَ رَسُولِ اللَّهِ وَ قَدْ عَظُمَتْ وَفَاتُکَ وَ فَقْدُکَ فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ مِنْ مُصِیبَةٍ مَا أَفْجَعَهَا وَ آلَمَهَا وَ أَمَضَّهَا وَ أَحْزَنَهَا هَذِهِ وَ اللَّهِ مُصِیبَةٌ لَا عَزَاءَ عَنْهَا وَ رَزِیَّةٌ لَا خَلَفَ لَهَا ثُمَّ بَکَیَا جَمِیعاً سَاعَةً وَ أَخَذَ عَلِیٌّ رَأْسَهَا وَ ضَمَّهَا إِلَى صَدْرِهِ ثُمَّ قَالَ أَوْصِینِی بِمَا شِئْتِ فَإِنَّکِ تَجِدِینِی وَفِیّاً أُمْضِی کُلَّ مَا أَمَرْتِنِی بِهِ وَ أَخْتَارُ أَمْرَکِ عَلَى أَمْرِی ثُمَّ قَالَتْ جَزَاکَ اللَّهُ عَنِّی خَیْرَ الْجَزَاءِ یَا ابْنَ عَمِّ …. أُوصِیکَ یَا ابْنَ عَمِّ أَنْ تَتَّخِذَ لِی نَعْشاً فَقَدْ رَأَیْتُ الْمَلَائِکَةَ صَوَّرُوا صُورَتَهُ فَقَالَ لَهَا صِفِیهِ إِلَیَّ فَوَصَفَتْهُ فَاتَّخَذَهُ لَهَا فَأَوَّلُ نَعْشٍ عُمِلَ فِی وَجْهِ الْأَرْضِ ذَلِکَ وَ مَا رَأَى أَحَدٌ قَبْلَهُ وَ لَا عَمِلَ أَحَدٌ ثُمَّ قَالَتْ أُوصِیکَ أَنْ لَا یَشْهَدَ أَحَدٌ جِنَازَتِی مِنْ هَؤُلَاءِ الَّذِینَ ظَلَمُونِی وَ أَخَذُوا حَقِّی فَإِنَّهُمْ أَعْدَائِی وَ أَعْدَاءُ رَسُولِ اللَّهِ وَ أَنْ لَا یُصَلِّیَ عَلَیَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ وَ لَا مِنْ أَتْبَاعِهِمْ وَ ادْفِنِّی فِی اللَّیْلِ إِذَا هَدَأَتِ الْعُیُونُ وَ نَامَتِ الْأَبْصَارُ ثُمَّ تُوُفِّیَتْ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهَا وَ عَلَى أَبِیهَا وَ بَعْلِهَا وَ بَنِیهَا

ترجمه: سپس فاطمه سخت بیمار شد و چون احساس به فرا رسیدن مرگ خویش کرد، ام ایمن‏ و اسماء بنت عمیس را احضار فرمود و کسى را به دنبال على‏ (ع) فرستاد و چون على (ع) آمد، به او گفت: اى پسر عمو! احساس مى‏کنم که مرگ من فرا رسیده است و چنانم که تردید ندارم به اینکه هر ساعت به پیوستن به پدرم نزدیک‏تر مى‏شوم و اکنون به چیزهایى که در دل دارم ترا وصیت مى‏کنم. على علیه السلام فرمود: اى دختر رسول خدا! به آنچه مى‏خواهى وصیت کن، و کنار بالین او نشست و هر که را در خانه بود، از خانه بیرون کرد. سپس فرمود: اى پسر عمو! مى‏دانى که هرگز دروغ نگفته‏ام و از هنگامى که با یک دیگر زندگى مشترک داریم با تو مخالفتى نکرده‏ام. على فرمود: پناه بر خدا که تو به احکام خدا داناتر و پرهیزکارتر و بهتر از آنى و بیشتر از آن از خدا مى‏ترسى که من فرداى قیامت بتوانم بگویم که مخالفتى با من روا داشته‏اى و مفارقت و از دست دادن تو بر من سخت گران است، ولى افسوس که از این جدایى چاره نیست و به خدا سوگند با مرگ تو مصیبت از دست دادن پیامبر (ص) بر من تازه مى‏شود و مرگ تو و از دست دادن تو مصیبتى بسیار بزرگ است، ولى همگان از خداییم و همگان به سوى او باز گردنده‏ایم و این مصیبت چه سخت و درد انگیز و دشوار و اندوه افزاست. و این اندوهى است که چیزى مایه تسکین آن نیست و هیچ چیز آن را جبران نمى‏کند، و ساعتى هر دو گریستند و على (ع) سر فاطمه (ع) را بر سینه نهاد و گفت: به آنچه مى‏خواهى وصیت کن که به هر چه وصیت کنى رفتار خواهم کرد و فرمان تو را بر خواسته خود ترجیح مى‏دهم. فاطمه (ع) فرمود: وصیت مى‏کنم براى حمل جسد من تابوتى بسازى که تصویر آن را دیدم و فرشتگان نشانم دادند. على گفت: چگونگى آن را توصیف کن، و فاطمه براى او توصیف کرد و على چنان تابوت و سریرى فراهم کرد، و این نخست تابوتى بود که ساخته شد و پیش از آن کسى چنان فراهم نساخته بود. فاطمه (ع) سپس فرمود: به تو وصیت مى‏کنم که هیچ یک از این کسان که بر من ستم روا داشتند و حق مرا گرفتند، در تشییع جنازه‏ام حاضر نشوند که آنان دشمنان من و دشمنان رسول خدایند و اجازه مده که هیچ یک از پیروان ایشان هم شرکت کنند و چون چشمهاى مردم به خواب رفت و آرام گرفت، مرا در نیمه شب به خاک بسپار. و در این هنگام فاطمه که درودهاى خداوند بر او و پدرش و شوهرش و فرزندانش باد رحلت کرد.

۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد رضا اعظمی راد

روزی ابو لهب یک سنگ ریزه جانب احمد روانه کرد

نقل زَمَخشَری ست که روزی ابولهب
یک سنگریزه جانب احمد روانه کرد
ریگی - به طول و عرض نخود- در کَفَش گرفت
از روی کین، نبی خدا را نشانه کرد
تبّت یدا أبی لهب از آسمان رسید
فوراً لهیب خشم الهی زبانه کرد
فرمود: هر دو دست وی از تن بریده باد
نفرین بر آنکه این عمل ظالمانه کرد
یک دست او فقط به کمین نبی نشست
خشم خدا به دست دگر هم کمانه کرد
با این حساب، کیفر اهل سقیفه چیست؟؟
حق کسی که حمله بر این آستانه کرد؟
قرآن اگر هنوز می آمد چه می نوشت؟
در وصف آنکه خون به دل " اهل خانه" کرد
با مصطفى نکرد در آنجا ابولهب
با فاطمه هرآنچه که اهل زمانه کرد
دشمن ، تقاص لات و هبل را ازو گرفت
کار علی و باغ فدک را بهانه کرد
با هر دو دست، بست و شکست و کشید و کشت
جان بتول را هدف تازیانه کرد
"آتش به آشیانه ی مرغی نمی زنند"
نفرین بر آن که شعله در این آشیانه کرد

شاعر: محسن رضوانی

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد رضا اعظمی راد

یک سوال به نظر شما اینها فوائد چیست

امام صادق علیه السلام در مورد تأثیر عمیق .............. بر بیداری روح و جان آدمی می فرماید: «ذِکْرُ ........ یُمِیتُ الشَّهَواتِ فِی النَّفْسِ وَیَقْطَعُ مَنابِتَ الْغَفْلَةِ وَیُقَوِّی النَّفْسَ بِمَواعِدِ اللّهِ وَیُرِقُّ الطَّبْعَ وَیَکْسِرُ اَعْلامَ الْهَوَی وَیُطْفِی ءُ نارَ الْحِرْصِ وَیُحَقِّرُ الدُّنْیا؛ یاد .......... خواهشهای باطل را از دل زایل می کند و ریشه های غفلت را می کند و دل را به وعده های الهی قوی و مطمئن می گرداند و طبع را رقیق و نازک می سازد و عَلَمهای هوا و هوس را می شکند و آتش حرص را فرو می نشاند و دنیا را حقیر و بی مقدار می سازد». 
به همین دلیل است که هر امر مربوط به .......، می تواند عامل بیداری و دوری فرد از غفلت محسوب گردد

۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
محمد رضا اعظمی راد

من تاب و لم یغیر رفقائه فلیس بتائب

جامع الأخبار(للشعیری) ؛ ص88

وَ قَالَ ص‏ أَ تَدْرُونَ مَنِ التَّائِبُ فَقَالُوا اللَّهُمَّ لَا قَالَ إِذَا تَابَ الْعَبْدُ وَ لَمْ یُرْضِ الْخُصَمَاءَ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ مَنْ‏ تَابَ‏ وَ لَمْ‏ یُغَیِّرْ مَجْلِسَهُ وَ طَعَامَهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ مَنْ‏ تَابَ‏ وَ لَمْ‏ یُغَیِّرْ رُفَقَاءَهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یَزِدْ فِی الْعِبَادَةِ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ مَنْ‏ تَابَ‏ وَ لَمْ‏ یُغَیِّرْ لِبَاسَهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ مَنْ‏ تَابَ‏ وَ لَمْ‏ یُغَیِّرْ فِرَاشَهُ وَ وِسَادَتَهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یَفْتَحْ قَلْبَهُ وَ لَمْ یُوَسِّعْ کَفَّهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یُقَصِّرْ أَمَلَهُ وَ لَمْ یَحْفَظْ لِسَانَهُ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ مَنْ تَابَ وَ لَمْ یُقَدِّمْ فَضْلَ قُوتِهِ مِنْ یَدَیْهِ فَلَیْسَ بِتَائِبٍ وَ إِذَا اسْتَقَامَ عَلَى هَذِهِ الْخِصَالِ فَذَاکَ التَّائِبُ.[1]



[1] شعیری، محمد بن محمد، جامع الأخبار(للشعیری) - نجف، چاپ: اول، بى تا.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد رضا اعظمی راد

اثر حرام

بسم الله الرحمن الرحیم
الصّادق (- عَن سُلَیْمَانَ‌بْنِ‌خالِدٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ (عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَدِمْنا إِلی ما عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْناهُ هَباءً مَنْثُوراً قَالَ أَمَا وَ اللَّهِ إِنْ کَانَتْ أَعْمَالُهُمْ أَشَدَّ بَیَاضاً مِنَ الْقَبَاطِیِّ وَ لَکِنْ کَانُوا إِذَا عَرَضَ لَهُمُ الْحَرَامُ لَمْ یَدَعُوهُ.
سلیمان‌بن‌خالد گوید: از امام صادق (در مورد آیه: وَ قَدِمْنَا إِلَی مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاء مَّنثُورًا پرسیدم، آن حضرت فرمود: «به خدا سوگند اعمالشان از پارچه‌های قبطی سفیدتر (پاک تر) بود.
امّا هرگاه که حرامی بر آنان عرضه می‌شد، آن را رها نمی‌کردند».
__________________________________
 الکافی، ج۲، ص۸۱/ بحارالأنوار، ج۶۸، ص۱۹۶/ وسایل الشیعهًْ، ج۱۵، ص۲۵۲
۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
محمد رضا اعظمی راد

در ماه مبارک رمضان برم زیارت امام حسین؟

 [تهذیب الاحکام] محمد بن علی بن محبوب عن هارون بن الحسن بن جبلة عن سماعة عن ابی بصیر عن ابی عبد الله ع قال قلت له جعلت فداک یدخل علی شهر رمضان فاصوم بعضه فیحضرنی نیة زیارة قبر ابی عبد الله ع فازوره و افطر ذاهبا و جائیا او اقیم حتی افطر و ازوره بعد ما افطر بیوم او یومین فقال اقم حتی تفطر قلت له جعلت فداک فهو افضل قال نعم ا ما تقرا فی کتاب الله فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیصُمْهُ 

به نام خدا

ابوبصیر یکی از یاران امام صادق (علیه السلام) نقل می کند که به امام عرض کردم فدایت شوم وقتی ماه مبارک رمضان شد چند روزی از ماه را روزه می گیرم و بعد تصمیم می گیرم به زیارت امام حسین بروم

به نظر شما بروم به زیارت و برگردم افضل است یا بمانم و روزه بگیرم و بعد از ماه مبارک بروم ؟ 

امام فرمودند بمان و روزه هایت را بگیر و بعد از ماه رمضان برو 

۳ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰
محمد رضا اعظمی راد

کسی که مزد کارگرش را ندهد ....

به نام خدا
پیامبر اکرم صلّى الله علیه و آله فرمودند:
مَن ظَلَمَ أجیراً أَجرَهُ أَحبَطَ اللهُ عَمَلَهُ وَ حَرَّمَ عَلَیهِ ریحَ الجَنَّةِ وَ إنَّ ریحَها لَیوجَدُ مِن مَسیرَةٍ خَمسَمِأَةِ عامٍ ؛

هر کس به کارگری در مورد دستمزدش ستم روا دارد، خداوند عمل او را تباه می‌کند و بوی بهشت را که از فاصله‌ی پانصد سال راه استشمام می‌شود به او حرام می‌گرداند.
مکارم الاخلاق، ص 428 ؛ سفینة‌البحار، مادّه‌ی «أجر».
۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
محمد رضا اعظمی راد

نه به عیبجویی

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
«فِی الکافی عَن مَسعَدَةِ بنِ صَدَقَة، قالَ سَمِعتُ أباعَبدِالله عَلَیهِ السَّلام یَقولُ لِأصحابِهِ یَوماً: لا تَطعَنوا فی عُیوبِ مَن أقبلَ إلَیکُم بِمَوَدَّتِهِ»
یک کسی است با شما اظهار دوستی می‌کند، به سمت شما می‌آید و اظهار علاقه‌ای به شما می‌کند، دست رد به سینه‌ی او نزنید؛ با ذکر عیوبی که شما در او مشاهده می‌کنید. خیلی دستور مهم، بزرگ و عمومی‌ای است. یک کسی می‌آید پیش ما، اظهار علاقه‌ی به ما می‌کند، ما فوراً برویم سراغ آن اشکالاتی که در او وجود دارد و روی آنها تکیه کنیم و طعن بر آنها بزنیم.
می‌فرمایند، مضمون این حدیث این است که، محبت کسی را که به شما اظهار محبت می‌کند قبول کنید، بپذیرید محبت او را، ولو حالا یک عیبی هم در او سراغ دارید؛ لزومی ندارد که طعن در آن عیب بکنید

۲ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰
محمد رضا اعظمی راد

آشتی کنید

آشتی و قهر

۳ نظر موافقین ۴ مخالفین ۰
محمد رضا اعظمی راد

سایت های پاسخگویی به سوالات شرعی

۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
محمد رضا اعظمی راد

خطبه امام سجاد در شام

۲ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
محمد رضا اعظمی راد